Het leven van een wildplukker

Wildplukken is geen activiteit. Eerder een levensstijl. Een waar je nooit meer onderuit geraakt. Wil je dit niet, dan kan je nu nog terug.

Alvast een kleine waarschuwing: of je er nu mee startte als kind, of vandaag voor het eerst aan de slag gaat: de natuur is na het aanleren van wildplukken nooit mee hetzelfde. Waar voor de oningewijde wandelaars het landschap één grote groene of bruine massa is, valt het voor de getrainde wildplukker uiteen in allemaal herkenbare en smakelijke identiteiten. Als gezelschap word je voor de leek waardeloos omdat je je traag en voorzichtig door de velden beweegt, voortdurend achterblijft om iets te bewonderen of oogsten en dan thuis bij het aperitief planten zit te wassen in plaats van gezellig mee op terras te gaan zitten keuvelen. Ook wil je te pas en onpas naar buiten, toch minstens elke twee weken, regen of niet, omdat je anders een heel seizoen van die plant mist. Vaarwel gezellige weekendochtenden in de zetel met boek en koffiekoek. 

On the bright side.

Stond er al langer op je bucketlist om gezonder, meer lokaal en seizoensgebonden te eten dat is dit je gouden ticket. Door regelmatig in je eigen streek op jacht te gaan naar eetbare planten krijgen je een veel beter zicht op wat er kan groeien op een bepaald moment met die en die temperaturen en aantal uren zon per dag. Bovendien is het eigenlijk nogal handig geregeld dat wat je gaat oogsten in de natuur ook op dat moment erg goed is voor je lichaam. Frisse, groene zuiverende planten boordevol vitaminen en mineralen in de lente, zoete wortels en vruchten om je lichaam wat meer kracht en warmte te geven in de herfst.

Was je ambitie eerder sportief of op het vlak van zelfontplooiing? Ook dat wordt gecovered. Als je regelmatig alleen op pad gaat in de vroege ochtend of avondschemer, overwin je in het begin je angst of oncomfortabel gevoel. Na een tijdje word je meester in een soort diepe natuurmeditatie, waarbij je je laat leiden door geuren van hummus en mycelium, het knisperen van blaadjes onder je voeten, het geluid van de zwarte roodstaart of het bewonderen van een adembenemende zonsondergang. Op vlak van fysiek stamina doe je zonder het te weten aan HIIT-training. Periodes van fluks doorwandelen naar een oogstplek wisselen zich op natuurlijke wijze af met rustpauzes om nootjes te rapen. 

Maar de grootste les die je kan leren is deze:

(sorry – hippie-alert)

Hoe mooi, wonderlijk, lekker, sterk de natuur is en zo goed als alles bevat wat je kan nodig hebben. (buiten internet)

Hoe wij als mens gemaakt zijn om er in en mee te leven in een symbiose, hoe ons hele biologische gestel gemaakt is om planten te leren herkennen voor oogst, hoe goed we ons voelen als we buiten zijn

En hoe belangrijk het is om zorg te dragen voor plaatselijke natuur en ons recht daarin te vertoeven

Die verantwoordelijkheid brengt ons naadloos over naar de volgende les.